من هیچ راهی برای رسیدن به موفقیت نمی شناسم ولی  راهی را می شناسم که یقینا" به عدم موفقیت ختم می شود و آن هم اطاعت بی چون و چراست
افلاطون

این روزها همه جا بحث زن است سمینار میگذارند و باز فریاد می زند و برای شکستن این سکوت فرسوده و قدیمی باز هم تلاش می کنند این هفته میگذرد  و باز هم سکوت و باز هم تنهایی نه از تعداد زنان کتک خورده و رنج کشیده کم می شود و نه از شمار زنان خائن و باز تکرار و تکرار بدون هیچ تلنگر به خود
باز هم خشونتهای خانگی غوغا می کند باز هم دخترکان فراری  در خانه های شبانه پاکدامنی را به نان شبی می فروشند و من و تو تنها حرف می زنیم حرف و حرف بی آنکه تلاشی کنیم  آنچه را که بر کاغذ می نگاریم به صحنه عمل آوریم
اوایل فکر میکردم بزرگتریم مشکل زنان ما عدم آشنایی با قوانین برای همین سکوت می کنند  چون عادت به دفاع از خود ندارند تلاش کردم در هر جمع خانوادگی برایشان حقوق گفتم بارها تاکید کردم ما حقوق کمی داریم ولی با آشنایی حقوق می توانیم از اغفال شدن و فریب خوردن جلوگیری کنیم بارها برایشان از شروط ضمن العقد گفتم و از انواع طلاق و کوتاهی هایی که میتوان به سادگی یک عمر زندگی را باخت ولی  خیلی طول نکشید که فهمیدم مشکل در عدم آشنایی ما نیست که بسیاری از زنان امروز را قشر تحصیلکرده تشکیل داده اند فهمیدم مشکل در فرهنگ و داشتن یک جامعه مرد سالار است مشکل در این است که عادت کرده ایم همیشه در پناه مردی زندگی کنیم و هنوز داشتن همسر تنها وسیله برای رسیدن به هویت است هنوز یاد نگرفته ایم که به همت خود تکیه کنیم و حتی در مواردی دیده ام که ضرب و شتم از سوی همسر را نشان علاقه او  نسبت به خود دانسته اند !!!!!!آیا این حماقت نیست آیا پایمال کردن ارزش وجودی خودمان تنها برای اینکه سایه مردی بر سرمان باشد کاری احمقانه نیست؟
مراسم خواستگاری به محل معامله تبدیل ساخته ایم و به جای تلاش برای شناختن یکدیگر خودمان را به سکه و طلا و...محک می زنیم و خوشبختی در خانه و ویلا و .....می دانیم آیا با این رویه رایج خودمان باعث بی ارزشی خودمان نشده ایم ؟تا عاشق می شویم افکارمان را عقایدمان را سریع عوض می کنیم که مقبول باشیم و این از دیگاه من یعنی خفت یعنی حنی خودمان هم به آنچه میگوییم پایبند نیستیم .....چرا برای خودمان احترام قائل نمیشویم و احساسمان به راحتی به حراج می گذاریم ؟ 
باید برای فرهنگ سازی از خودمان شروع کنیم از خانه خودمان  با تربیت پسران و دخترانی که بیاموزند هیچ تفاوت اجتماعی در میان زن و مرد نیست باید یاد بدهیم  که هر زنی تنها وظیفه اش همسر و مادر بودن نیست  و تا زمانی که این امر نهادینه نشده است سرنوشت من و تو همین که تنها با نوشتن این سطور غم دل را خالی کنیم

می توان همچون عروسکهای کوکی بود
با دو چشم شیشه ای دنیای خود را دید
می توان در جعبه ایی ماهوت
با تنی انباشته از کاه
سالها در لابلای تور و پولک خفت
می توان با هر فشار هرزه دستی
بی سبب فریاد کرد و کفت
 ((آ ه ،من بسیار خوشبختم))

فروغ فرخزاد

**************
الان داره بارون میاد و چه باران زیبایی و باز هم وسوسه قدم زدن در زیر باران .............کاش همه چیز لطافت بارون را داشت کاش !!!!!!!!!