باران آمد مثل هر سال و من باز یاد توام مثل همیشه نمی دونم چه پیمانی این میان است که هرسال در سالروز رفتن تو باران مهمان خانه های ما شد .باز دلتنگتم امروز ساعتها در کنار پنجره اتاقم به تو فکر کردم و باد مهمان گیسوانم شد به یاد تو باز آسمان چشمانم بارانی شد و در اتاقم باران بارید..........میخواستم این بار از تو بگم از تنهاییت و از بیماریت ولی نشد و فکرم باز مرا یاری نداد...... من باز اندوهگینم مثل هر سال و انتظار بیهوده ایی را می کشم شاید تو مثل یک معجزه ققنوس وار از خانه ابدیت به درآیی ولی خوب میدانم که انتظار بیهوده ایی را میکشم

باز باران همخانه ام شده و برایش قصه ها خواهم گفت از تو از بی بی بارانی که یک روز بارانی برای همیشه مرا ترک کرد و از آن هنگان باران برایم معنایی مقدس گرفت .

تمام روز در آیینه گریه می کردم

بهار پنجره ام را

به وهم سبز درختان سپرده بودم

تنم به پیله تنهاییم نمی گنجید

و بوی تاج کاغذیم

فضای آن قلمرو بی آفتاب را

آلوده کرده بود

و