ا

از تکرار بیزارم ،از شباهت روزهایم به هم و از منفعل بودن از این حس مسخره ،از وابسته بودن ریشه در خاک دواندن بیزارم و برعکس عاشق تحرکم و پریدن چیزی که امروز  یک خلا نامرئی آن را از من گرفته یک تنهایی فلسفی و امروز فهمیدم که درد از جای دیگر تقصیر تکرار نیست که من حتی از خودم هم بیزارم  مقصراین  عادتهای بی معنیند  که حتی  به بد ترین وقایع هم عادت می کنیم و دوستی همیشه می گفت آدمها به اندازه لیاقتشان عادت می کنند و این مدام در پی کشف این جمله ام راستی خالق این جمله کجاست شنیدم که خودش هم در میان عادتها و تکراز زندگی گم شده....حیرانم و پریشان کاش کسی بود که مرا درک می کرد و تک تک این این واژه ها را معنی می کرد ....
دیروز خانمی پریشان حال با سر روی زخمی برای مشاوره حقوقی به ما مراجه کرد آن چنان کتک خورده که صورتش یک جای سالم نداشت کمی گریه زاری کرد و بعد گفتن داستان زندگیش از ما پرسید چطور میشه دل شوهرم رو به دست بیارم خیلی تعجب کردم آخه مگه میشه بعد این همه کتک خوردن باز هم کسی  رودوست داشت و راه حل قانونی براش گفتم که حداقل  یک پرونده در پزشکی قانونی بده (چیزی که بیشتر زنها از آن غافلند)گفت نه خانم آخه بهش عادت کردم یعنی فکر می کنم دوستش دارم تازه وقتی فهمید که پرونده می خواد به مراحل بالاتر بره و شاید شوهرش بازداشت بشه شروع کرد با داد و فریاد آخه بیچاره فکر می کرد این پرونده برای مشاوره خانواده است نه مشاوره حقوقی چون اصلا قصد شکایت نداشت ..........

..........................
با دوستامون قرار تشکیل یک سازمان غیر دولتی بدیم برای حمایت از زنان فعلا در مرحله کاغذ بازی هستیم خدا کنه درست بشه و ایرادی نگیرند